domingo, 27 de noviembre de 2011

Urrezko izarrak egiten!

Kaixo eskulangileok!
Ondo dakizuenez, Gabonak oso hurbil ditugu, izan ere,  gure herri eta hirien kaleak argi eta Gabonetako elementuez jadanik apaintzen ari dira alegia. Egun hauek eskulanak egiteko oso garai aproposa izaten da, denbora libre gehiago izaten dugulako. Gainera, egunak oso hotzak direnez, askotan etxean geratzen gara familiarekin, beraz momentu ikaragarria da familia guztiarekin batera eskulanak egiteko, ezta?
Sarrera honetan Gabonetan gure etxea apaintzeko elementu bat egingo dugu, birziklatutako materialarekin noski. Latak erabiliz, urrezko izar bat egingo dugu, edozein lekuan jartzeko balio duena. Jakin nahi duzue nola egiten den? Jarrai nazazue.

Erabiliko dugun materiala honako hau izango da:
-          Latak
-          Inprimagailua
-          Artaziak
-          Labana
-          Erregela
-          Urre koloreko “spray”
-          Iltze bat
-          Mailua
Jarraitu beharreko pausoak hauek dira, oso errazak:
Egingo dugun lehenengo gauza izarraren txantiloia marraztea eta moztea izango da.

Hurrengo pausoa latak moztea izango da. Laukizuzen forma izan beharko dute, horretarako laten muturrak moztuko ditugu.
Hasieran moztutako txantiloia erabiliko dugu latekin aluminiozko izarrak egiteko. Izar asko moztuko ditugu gure etxea apainduagoa egoteko.  Aluminioan marraztutako izarrak moztuko ditugu ingerada jarraituz.

Behin aluminioa moztuta dagoenean, izarra non tolestuko den markak egingo ditugu. Horretarako erregela baten laguntzarekin markak egingo ditugu hurrengo eskema jarraituz:
Izarra tolesteko jarraitzeko eskema

Oharra: Marra jarraituak alde batera tolestuko dira eta marra etenak berriz kontrako aldera.
Erregela baten laguntzarekin izarrak hobeto tolestuko dira eta puntazko objektu batekin erdiko atalak hobeto geratuko dira. Behin tolestuta ditugunean, urre koloreko spraya erabiliz izarrak margotuko ditugu. Bi kapa ematea beharrezkoa izango da, azpiko aluminioa ez ikusteko.
Azkeneko pausoak mailu batekin iltzea kokatzea izango da eta honekin gure eskulana amaituta egongo da eta gure etxean kokatzeko prest egongo da.
Honelako itxura izan beharko dute:

Apaintzeko prest dauden izarrak

Gustatu zaizue? Oso eskulan erraza eta apaingarria da eta egun hauetan oso aproposa ere.

Hurrengora arte lagunok! Txintxo izan!

jueves, 24 de noviembre de 2011

Erretxinarekin idunekoak egiten

Arratsaldeon eskulangileak!

Gaurko sarrera honetan aurrekoarekin parekotasuna daukala esan dezakegu, biak modu batean gure irudia apaintzeko eta hobetzeko balio dutelako.  Pasaden egunean usain gozoa zuen perfume bat egin genuen eta gaurko honetan erretxinaz egindako iduneko bat egingo dugu.
Erretxina materialarekin mota askotako objektuak egin daitezke, baina batez ere bitxiak egiteko material paregabea da. Askotan oso zaila izaten da material honekin lan egitea baina gaur iduneko polit eta dotore batzuk egiteko pauso oso erraz batzuk erakutsiko dizkizuet eta oso modu azkar eta sinple batean idun erakargarri batzuk egingo ditugu. Adi egon.

Erabiliko dugun materiala zera da:
-          Erretxina
-          Katalizatzailea
-          Plastilina
-          Burdin haria
-          Lixa leuna
-          Leuntzeko pasta
-          Latexko eskularruak
Jarraitu beharreko pausoak hauek dira, oso sinpleak.

-          Lehenengo eta behin idunak egiteko moldeak egingo ditugu, modelatzeko edozein material bigunarekin egin daiteke, baina plastilinarekin egitea ideia ona izango litzateke. Ondoren, burdin hari biribildua moldearen goiko aldean kokatuko dugu, hori idunekoaren eustekoa izango da.
-       Pare bat molde eginda ditugunean, pintzel batekin olio apur bat botako diegu moldea kentzerakoan inolako arazorik ez izateko eta ongi desmoldatzeko.
-          Hurrengo pausoa erretxina egitea izango da. Horretarako, ontzi batean 100 tanta erretxina eta bi tanta katalizatzaile botako ditugu. Katalizatzailea beti botako den erretxina kantitatearen %2a izango da. KONTUZ! Eskularruak beharrezkoak dira erretxinarekin ari garenean, azala erre dezake.
-          Geroago prestatu dugun erretxina poliki -poliki moldeetan isuriko dugu molde guztia bete arte. Ondoren bizpahiru ordutan piezak sikatzen direnean lixa fin batekin leunduko ditugu.Horrenbestez, leuntzeko pastarekin piezak guztiz leunduta geratuko dira. Ondoren piezak urez garbituko ditugu erretxina kentzeko eta distira egiteko. Eta listo! Idunekoa erabiltzeko prest egongo da, soilik eroateko kordela faltatzen da.
Oharra: nahi izatekotan eta gehiago pertsonalizatzeko erretxina lehortu aurretik, landare zati txiki bat sartu daiteke bakoitzaren gustura.
Landaretxo batekin apaindutako idunekoa

Gustatu zaizue ezta? Gainera egiteko oso erraza da eta ideia ere guztiz originala da, beti bezala. Hurrengo eskulanaren zain?

Hurrengora arte! Ondo izan!


lunes, 21 de noviembre de 2011

Usain gozoa duen perfumea egiten

Arratsaldeon eskulangileok!
Gaurko sarreran  eskulanen txanda izango da, hala ere, eskulan berezi bat ekarri dizuet gaurko honetan. Oso usain atsegina duen perfumea egingo dugu. Betan ikaragarria!
Ez duzue sinesten ezta? Normala da, nik neu ere irakurri nuenean ez nuen sinesten baina egiten ikasi nuenean egia dela konprobatu dut. Orain nire perfumerik gogokoena da eta ez naiz etxetik ateratzen nire esentzia bota gabe, eta gainera bost pausotan eginda dago! Ikaragarria da, ikusiko duzue!
Erabiliko dugun materiala ondorengoa izango da:

-          2 vodka katilu
-          Intxaur bat
-          3 kanela-zotz
-          2 koilara martorri hazi
-          Laranja azala
-          2 ereinotz orri
-          “Clavos de olor” esentziaren koilarakada bat
-          Kristalezko ontzi  hermetiko bat

Prozesua pauso sinple batzuetan laburbiltzen da:
Lehenik eta behin, beirazko ontzia esterilizatuko dugu. Horretarako, katilu batean irakiten utziko dugu 15 minututan. Ondoren matxarda batzuen laguntzaz, ontzia aterako dugu eta sikatzen utziko da.
Geroago, vodka katiluak ontzian isuriko dugu eta zotzak ere botako ditugu baina zati txikietan moztuta; kanela-zotzak, martorri haziak, ereinotz orriak, laranja azala ( sikatua eta espiral forman moztuta), intxaurra, eta “clavos de olor” koilarakada. Hau bukatu ondoren, ontzia itxiko dugu eta bi asteetan zehar leku ilun eta fresko batean esentzia mazeratzen utziko dugu.

Denbora tarte hau pasatzean, iragazki batekin, zotz guztiak iragaziko ditugu eta geratzen den perfumea beste ontzi hermetiko batean isuriko dugu (aldez aurretik esterilizatua dagoena). Honekin perfumea erabiltzeko prest egongo da eta  guk ere usain gozo berria estreinatzeko aukera izango dugu eta dohainik gainera.
Perfumea egiteko erabili ditudan landare eta orriak

Hurrengora arte eskulangileok!


domingo, 20 de noviembre de 2011

Erloju ikusgarria

Kaixo eskulangileok!
Gaurko sarreran niri asko gustatu zaidan eskulana aurkeztuko dizuet:  aldizkariekin egindako erloju ikusgarri bat. Benetan oso originala da eta egiteko ere nahiko erreza da. Gaur egun erlojuak, saloia edota sukaldea apaintzeko ezinbesteko objektua da, eta gaur ekartzen dudana apaintzeko aproposena da. Gehiegi luzatu gabe, goazen lana ekiteari!
Erabiliko dugun materiala honako hau izango da:
-          Tamaina bereko 24 aldizkari orri
-          Boligrafo edo lapitza
-          Artaziak
-          Zinta itsaskorra eta gardena
-          Haria eta orratz luzea
-          Hari bordatua
-          Gardenak diren bi disko (Diskoen paketeak babesten dutenak)
-          Kartulina
-          Erlojua funtzionatzeko makineria.
Hauexek dira jarraitu beharreko pausoak. Adi egon!
Lehenik eta behin, boligrafoaren laguntzaz aldizkarien 24 orriak biribilkatuko ditugu, 24 tututxo lortu arte. Ondoren tutu bakoitza heren batean tolestuko dugu.


Geroago haria eta orratza hartuko dugu eta tolestuta dagoen tutuaren zatitik orratza pasatuko dugu, korapilo txiki bat eginez. Korapilo ostean beste tutuak albainutzen jarraituko dugu.  Horrela:
Orratza albainutzearen prozesua

Prozesu bera errepikatuko dugu 24 tutuak lotuta egon arte. Behin tutu guztiak albainututa, tutuekin egindako zirkulu bat lortuko dugu.
Ondoren disko gardena, aldizkarietako zirkuluaren atzean jarriko dugu (hori erlojuaren atzeko aldea izango da) eta pila eta erlojuaren mekanismoa jarriko diogu. Hurrengo pausoa beste diskoa aurrealdean jartzea izango da. KONTUZ, oso inportantea da diskoaren zuloa eta tutuak osatzen duten zuloak bat egitea.

Egingo dugun ondorengo gauza zera da: kartulina zati bat moztuko dugu, aurrealdeko diskoaren gainean kokatzeko. Jarritako mekanismoaren torlojua kartulinatik pasatuko dugu eta soilik erlojuko orratzak kokatzea faltatzen da gure eskulanari amaiera emateko.
Azken emaitza, guztiz ikaragarria

Dudarik gabe oso eskulan berritzailea eta koloreduna da, gure etxea apaintzeko aproposena. Hurrengora arte lagunok! Txintxo izan!


Xaboi birziklatuak!

Egunon eskulangileok!

Pasaden sarreran esan nuen bezala, gaurko honetan eskulanekin jarraituko dugu. Ez dituzue ahaztu ezta? Orain dela asko egiten ez ditugunez… Ziur nago pozik zaudetela berriro eskulanak lantzen jarraitzeko. Gainera gaurko postean guztiz birziklatuta dagoen eskulan bat egingo dugu. Hasiera batean zaila irudituko zaizue baina hitzematen dizuet oso erreza dela. Goazen lanari ekitera!

Xaboi birziklatuak egingo ditugu. Interesgarria ezta? Horretarako, behar dugun gauza bakarra, erabilitako beste xaboietako zati txikiak dira. Askotan xaboi-pastilla ez dugu guztiz amaitzen,  oso itsaskorrak diren zati txikietan bihurtzen direlako. Horregatik gaurko sarreran amaituta utzi ez ditugun xaboi zati horiek bilduko ditugu xaboi birziklatu eta usaintsu batzuk egiteko. Prest?
Hauxe da erabiliko dugun materiala:
-          Xaboi zatiak
-          Labana edo birringailua
-          Lapikoa
-           Molde txikiak edo labea
-          Olioa
-          Egurrezko koilara
-          Belarrak
Hona hemen jarraitu beharreko pauso errazak:
Lehenik eta behin, xaboi zati txikiak hartuko ditugu eta labana edo birringailua erabiliz zati txikiago batzuetan egingo ditugu. Ondoren, zatiak lapikoan sartu, ur pixka batekin, eta “baño Maria” deitzen den teknika erabiliz zatiak urtuko dira. Momentu honetan, nahi izatekotan belar zati txiki batzuk gehituko ditugu, xaboi usaintsu bat egiteko.

Geroxeago, zatiak guztiz urtuta daudenean, moldeak edo labe erretilua erabiliko dugu gure xaboiak egiteko. Moldeak erabiliz gero, olio apur bat botako diogu molde bakoitzari xaboiak ez itsasteko eta labean sartuko ditugu.  Labe erretilua erabiliz gero, masa urtua, erretiluan botako dugu eta xaboia eginda dagoenean karratu formako zatiak egingo ditugu. Baina KONTUZ, zatiak xaboia gogor ipini baino lehen egin beharko dira!
Xaboia guztiz gogortuta dagoenean, moldeetatik kenduko ditugu eta guztiz lehortu arte itxarongo dugu.  Eta listo! Xaboiak eginda daude!
Karratu formako xaboiak

Benetan oso ideia interesgarria iruditzen zait, gainera dekoratuz gero, oso opari aproposa eta originala izan daiteke, beraz animatzen zaituztet egiten.

Hurrengora arte lagunok! Ondo izan

lunes, 14 de noviembre de 2011

Oleo teknika

Arratsaldeon lagunok!
Aurreko sarreretan nire eskulanetan eta nire esperientzian gehiago zentratuko naiz ikusi duzue ezta? Ba gaur ere, nire pintura klaseak azaltzeko eta nire obrak erakusteko postaren lerro batzuk erabiliko ditut.
Pasaden eguneko postan esan nuen bezala, gaur oleo teknikaz arituko gara. Seguruaski denok entzun dugu teknika horren inguruan, pintura edo hobeto esanda arte munduan oso ezaguna baita. Ba tira, goazen zertxo bat ikastera
Esaten nizuen bezala, olio teknika orain dela pilo urte ezagutzen da, XV. Mendetik pinturan dagoen teknikarik piktorikoena da. Teknika honen elementu nagusiena izenak adierazten duen bezala olioa da. Olio oso koipetsuak erabiltzen dira eta gehienbat linaza olioa izaten da, lihotik aterata. Trementita esentzia ere oso erabilia da kolorea aplikatzeko.
Oleo teknika oso aberatsa da eta oinarri asko erabili daiteke, hala ere, oikoena mihisea da, Barroko garaitik erabilia izan dena. Mihiseak egiteko erabiltzen den materiala lihoa eta kalamu oihalak dira.

Oleo teknikan bi modutan egin daiteke, alde batetik “alla prima” metodoa dago. Honetan pintura zuzenean aplikatu egiten da mihisean, oso metodo arina da, irudiaren zirriborroa egiten ez delako, baina aldi berean esperientzia eta maila oso altua eskatzen du, profesionalen maila dela esan dezakegu.
Beste aldetik, kapen teknika dugu, nik neu egiten nuen metodoa. Honetan hasiera batean ikatz-ziria erabiliz irudiaren zirriborro bat egiten da mihisean bertan, hau da irudiaren forma lortzen da, lehen kapa dena. Ondoren bigarren kapa dator, eta honetan pintura ematen hasten da, lortu nahi dugun emaitza izan arte. Behin pintura sikatzen denean, normalean, berniza kapa bat ematen zaio, koadroa distira egiteko.
Oleo teknika horrela azalduta oso erraza dela dirudi baina benetan lan handia eskatzen du. 6 urte nituela pintura klaseetara apuntatu nintzen. Hasiera batean, collageak, marrazkiak eta ikatz ziriarekin nire lehenengo paper obrak egiten nituen. Geroago, irakasleak mihisean margotzeko prest ikusi zidanean, lanari ekin nion. Asko gustatzen zitzaidan koadroak margotzea eta batez ere koloreekin nahasketak egitea.

Bueno lagunok, hau izan da guztia gaurkoz, hurrengo egunean eskulanak ekarriko ditut berriro ere. Edo ahaztuta zenituzten?
Nire obra batzuekin uzten zaituztet:
Nire lehenengo koadro bat
Egin nuen azkeneko koadroa, zailena izan zena
Hurrengora arte!

domingo, 13 de noviembre de 2011

Artean izandako ibilbidea


Kaixo lagunok!
Post jonetan aurreko sarreran esan nizuen bezala, artearen inguruan nire biografia kontatuko dizuet. Etapa bakoitzean izandako bizipenak azalduz eta obrak erakutsiz. Hor doa!

Gogoratzen dudanez, klaseko momenturik hoberena atsedenaldiaz gain plastika saioak ziren, erlaxatzeko eta burmuinari deskantsua emateko momentua zen, miresgarria benetan.
Oso txikitatik marrazkiak egiten hasi ginen, garai horretan guztiz libreak ziren, ez zegoen inolako irudi erreferente moduan eta irakaslearen laguntza eskasa zen. Horietako marrazki gehienak giza irudiak edo pasaiak izaten ziren. Horrenbestez, etxean ere hainbat marrazki egiten nituen guztiz propioak eta gidatu gabeak zirenak. Gure bizitzaren etapa honetan psikomotrizitate finaz gain, batez ere sormena landu genuela esan dezaket. 
Etxean dudan lehen marrazkia, 3 urterekin eginda

Lehen hezkuntzan aldaketa nabarmenak izan ziren. Hasteko, edozein momentuan marrazkiak egiteko aukera desagertu egin zen, eskulanak eta irudiak egiteko momentu zehatza zegoen, plastika saioak.
Klase hauetan ez genuen inolako testu libururik, hala ere, batzuetan fitxa batzuk betetzen genituen errotulkiak eta margoak erabiliz, betiere fitxetan planteatzen ziren irudiak koloreztatuz. 

Eskulan sinpleekin hasi ginen marrazki libreak bigarren planoan utziz. Eskulanak guztiz gidatuak izaten ziren, izan ere, irakasleak eskulana hasi baino lehen, berak egindako eredua erakusten zigun. Hala ere, esan beharrekoa da, eskulanaren koloreak eta dekorazioa bakoitzaren gusturako uzten zuela. Horrenbestez, irakasleak ematen zigun laguntza eskulanaren zailtasunaren araberakoa zen eta materiala ere irakasleak berak luzatzen zigun.

 DBH-n plastika lan teknikoagoak egiten hasi ginen eta etapa honetan artearen hitz espezifiko batzuk entzuten hasi ginen, hala nola, kartaboia, eskuadra, zuzenkiak, geometria formen izenak eta abar. Dena den, Lehen hezkuntza bezalako metodoa jarraitzen genuen, patroi baten aurrean gure lana sortu, hori zen helburua.
Eskuadra eta kartaboiarekin egindako ariketa


 Gehienetan irudien kopiak egiten genituen, difuminazioa, itzalak eta “puntilismo” teknika erabiliz. Etapa honetan irakaslearen papera nire kasuan bigarren plano batean geratzen zen guztiz. Horrenbestez, artearen jarduera bat landu aurretik beste ariketa batzuk garatzen zirela gogoratzen dut, esaterako kopiak egin aurretik hasiera batean dagokion teknikaren praktika lantzen genuen fitxa erraz batzuen bidez.
Irudi baten kopia, difumnitazio teknika erabiliz.

Bai DBH n eta Lehen Hezkuntzan jarduerak jarraibide bat erakusten zuten, errazenetatik hasten ginen eta bakoitza zerbait lantzeko helburua zuen. Horrek ikastetxearen curriculumarekin guztiz erlazionatuta egongo litzateke. Curriculum horretan Arte hezkuntzan planifikatutako helburuak, edukiak eta ebaluazio irizpideak egongo dira eta horren arabera jarduera batzuk ala beste batzuk landuko dira klasean beti helburu horiek lortzeko asmoarekin. Garai horretan ez ginen konturatzen helburu bat ala beste bat  lantzen ari ginela, berez eskulanaren atzetik ezkutua dagoelako, baina benetan zerbait landu nahi da ikaslearengan.

Laburbilduz, artea edo plastika erakusteko modu honek alde positiboak eta negatiboak izan ditzake. Alde batetik, ikasle guztiek patroi bera jarraitzeak oso erosoa da irakaslearentzat, horretaz aparte ikasleek psikomotrizitatea lantzen dute. Baina beste alde batetik ikaslearen sormena guztiz mugatu egiten da, eredu guztiak berdinak izanda aniztasuna galdu egiten da eta horrek nire ustez eragin handia du ikaslearen etorkizuneko ikasketa prozesuan. Esaterako nire kasuan eragina guztiz nabaria izan da. Gaur egun ez naiz batere gai marrazki sinple eta libre bat egiten eta nire irudimena guztiz mugatuta dago. Beraz, plastika saioetan irakasleen aldetik esfortzu eta dedikazio gehiago beharrezkoa da, errazena eredu bat kopiatzea da irakasle eta ikaslearentzat, baina buruari eragitea eta sormena lantzea egokiagoa izango litzateke.
Hau izan da guztia. Hurrengo postan olio teknikaren inguruan egingo dugu.
 
Hurrengora arte! txintxo izan!

Qr kodigoa







sábado, 12 de noviembre de 2011

Bertsio ezberdinak egiten!

Arratsaldeon lagunok! Post honetan eskulanekin jarraituko dugu. Gaur ekartzen dizuedan lana pixka desberdina izango da, baina aldi berean berezia da nik neuk egindako lana delako.

Velazquez artista ezagutzen duzue ezta? Eta bere menina koadroa? Seguru aski baietz. Gauza da, Bilboko kale batean Velazquez koadroaren bost meninak eskultura moduan jarri zituztela, osatzen zuten estanpa oso bitxia zenenez, argazki bat atera nien eta argazki horren bertsioak egiten hasi nintzen. Hona hemen bost eskulturen argazkia:
Meninak Bilbon
Irudi hau hartuta diseinatzen eta bertsio ezberdinak egiten hasi nintzen.
Hasiera batean zirriborro sinple bat egin nion, soilik eskulturen ingerada seinalatzen eta detaile sinple batzuk eginez:
Lehen zirriborroa


Hurrengo batean, lehenengo zirriborroa baino detaile gehiago zituen hurrengo bat egin nuen, koloretako arkatzekin margotuz.
Zirriborroa koloretako arkatzekin margotuta
Ondoren, paperetik altxatzen diren meninak egin nituen. Horretarako kartoi batean eskulturen forma marraztu nuen. Moztu eta gero, apaintzeari ekin nion. Aldizkariekin, kotoi edo oihalak erabiliz guztiak forratu nituen. Base batean eusteko, atzekaldean kartoi zati bat itsatsi nien.

Kartoizko meninak
Azkenik, hiru dimentsiotako meninak egitea pentsatu nuen. Hala ere, bertsio ezberdin bat egitea ausartu nintzen, eta meninei forma aldatu nien. Plastilina erabiliz, oso dotore ziren panpin batzuk egin nituen. Prozesua honako hau izan zen:
Lehenik eta behin kartoian eskulturen forma marraztu nuen. Ondoren plastilina erabiliz, kartoia guztiz estali nuen eta zotzak erabili nituen besoak eta lepoa egiteko. Guztiei koloretako kamisetak egin nien eta osagarriak eransteko aldizkariak erabili nituen. Hona hemen lortu nuen emaitza:
Hiru dimentsiotako meninak

 Bueno eskulangileok, irudi honekin agurtzen naiz. Hurrengo eskulanean artearen inguruan, nire biografia idatziko dizuet, hau da, txiki txikitatik egindako marrazkiak ekarriko dizkizuet eta eskolan zehar egindako lanak eta ikasitako teknikak ere.

Agur bero bat! Hurrengora arte!


miércoles, 9 de noviembre de 2011

Marrazkiak etapa ezberdinetan

Kaixo lagunok!
Gaur dakizuen bezala kulturaren txanda da, izan ere, pasaden egunean egin behar izan genuen, baina esan nizuen bezala, itsulapikoaren eskulana erakusteko gogo handia nuen.
Post honetan umeen lehenengo marrazkiei buruz hitz egingo dugu. Oso interesgarria da ikustea nola prozesu eta eboluzio bat dagoela marrazkietan.  Umeek fase desberdinak izaten dituzte eta horien arabera haien marrazkiak osatuz doaz. Hau da, handitzen diren heinean haien marrazkiak hobetzen joaten dira. Hau guztia azalpen sinple bat du; garapen fisko eta psikomotorea.  Umeek bi garapen hauek lortuko dituzte poliki- poliki.
Hasiera batean burmuinaren garapena ematen da eta hori dela eta psikomotrizitate astuna eta arinaren aurrerakuntzak ematen dira, lege zefalo-kaudala eta lege proximo-distalari esker. Baina koordinazio prozesua ez da 6-7 urterarte lortuko. Bi garapen hauez gain hirugarren bat dago; grafomotrizitatearen garapena. Honetan marrazkien kontuak sartzen dira.
.18 hilabeteekin bere “lehenengo trazoak” ematen dira. Normalean sorbaldatik hasitako mugimendua izaten da edo ukondotik sigi-saga.
. 2 urterekin eskumuturretik irudi biribilak egiten dituzte. Zirkulua gizaki irudia hartzen hasiko da. Haien  marrazkiak zapaburu antzekoak izaten dira. Burua islatzen duen zirkulua eta hemendik ateratzen diren makilak. Begiak eta ahoa ere garai honetan agertzen dira, baita sudurra ere bai. Giza irudiari ilea ere jarriko diote.
. 2 eta erdi-3 urte bitartean marrazkiei esanahia ematen hasten dira baina aurretik ez dute pentsatzen zer egingo duten. Marrazkia egiten ari diren bitartean, bururatuko zaie zer den.
. 3-4urte bitartean umeek irudikapen kontzientearekin eta asmo argiarekin hasiko dira marrazten. Giza irudietan besoak agertuko dira, burutik ateratzen diren makilak dira.
.4 urterekin giza irudiaren figura luzatu egiten da gorputzaren agerpenarekin. Aurpegiko ezaugarria ere agertuko dira. Enborra hemen agertzen da baina itxura baino ez da, batzuetan ere txirrina marrazten da.
Gorputza luzatu eta makil antzeko besoak agertuko dira

.5 urterekin marrazkiak giza itxura gehiago du. Enborra dago, eta bertan beso eta zangoak jartzen dira. Belarriak ere ageriko dira proportzionalki oso handiak direnak. Begiek ingurua hartzen dute eta pupila ere jartzen dute. Horrenbestez, zango eta besoek bi dimentsioetakoak izaten dira eta eskuek atzamar zenbaki zuzena edukiko dute. Enborra zabalduz doa eta luzatu egiten da, burua baino handiago izatera heltzen delarik.
Askotan botoiak arropa baino arinagoa agertzen dira, hala ere arropen lehen osagarriak agertzen dira, hala nola, kapela, oinetakoak, prakak… Gainera, etapa honetan giza irudiak mugimendua hartzen hasten da.
Arropa gehituko dute haien marrazkietan

.6 urterekin giza irudiak guztiz osatuagoak dira:  Eskuak besoen azkenetan jartzen hasten dira.Horrenbestez, mugimendua agertu daiteke, posizio ezberdinak jarriz. Gainera fase honetan emakume era gizonaren arteko desberdintasunak agertzen dira.
Mugimendua nabariko da marrazkietan

Marrazkien bitartez haurrengandik informazio asko atera daiteke. Haurrak bere garapenean egiten dituen giza-irudien arabera, haurraren garapena ikus daiteke, bai heltzearena eta bai adimenezkoa. Nortasuneko ezaugarriak ezagutzeko ere baliagarria da.
Giza irudiaren garapenak zerikusi handia du norbere irudiaren formakuntzarekin, hau da, pertsona bakoitzak bere gorputzari buruz eta mundu sozial eta fisikoari buruz duen barne kontzepzioa, pertzepzioa, besteen iritzi eta norbere buruaren onarpenetik sortzen den kontzepzioa ikus edo ezagutu daitekeelako.

 Hau izan da gaurko guztia.

Hurrengora arte lagunok!

domingo, 6 de noviembre de 2011

Itsulapiko dibertigarria

Kaixo eskulangileok!

Ondo dakizuen bezala, sarrera honetan arte kulturaren txanda da, baina aldaketa bat egitea pentsatu dut. Pasaden egunean sarean nengoen bitartean eskulan oso interesgarri eta polit bat aurkitu nuen eta gaur zuekin konpartitzeko gogo handia dut. Gainera oso sinplea da eta batez ere oso erabilgarria. Pista bat emango dizuet: Gure bizitzan oso erabilgarria eta balio handia duen zerbait gordetzeko balio du.
Ez duzue imajinatzen zertan ari naizen ezta? Itsulapiko original bati buruz ari naiz, eta gainera txerri forma du honek. Harrigarriena da, plastikozko botila bat transformatzean sortuko dela.  Bueno lanari ekingo diogu.

Erabiliko ditugun materialen zerrenda:
   - Plastikozko botila bat

   - Arrautzak gordetzeko kartoia
   - Egunkariak
   - Zinta itsasgarria
   -  Lixa
   - Pintura zuria
   - Beltz koloreko papera
  - Kuterra
  -Irina eta urarekin egindako nahasketa
Hona hemen pauso sinple eta errez batzuk:
. Lehendabizi egingo duguna plastikozko botila garbitzea eta ondo sikatzea izango da. Ondoren arrautzak gordetzen diren kartoia hartuko dugu, txerritxoaren lau hankak egiteko. Horretarako, arrautzen euskarriak izaten diren lau kartoi zatiak moztuko ditugu eta zinta itsasgarriaren laguntzarekin, botilari itsatsiko ditugu, finko mantenduz. Geroxeago, txerriaren belarriak izango diren ereduak egingo ditugu eta kartoi baten gainean marraztuko ditugu botilan itsatsiz. Txerriari buztana jartzeko, egunkariaren horri bat moldeatuko dugu buztanaren forma lortu arte eta botilaren atzeko aldean kokatuko dugu.
Behin txerriaren gorputz atal guztiak kokatu eta gero, botila paperarekin forratu behar da. Horretarako irina eta urarekin masa homogeneoa bat prestatuko dugu. Ondoren, egunkariaren papera tiretan moztuko ditugu eta aurretik egindako masa, kola moduan erabiliz, botila osoa forratuko dugu. (Aholku gisa, hobe da prozesu hau birritan errepikatzea, horretarako papera egun bat sikatzen utzi beharko da bigarren kapa emateko).
Behin botila guztiz forratuta eta lehortuta egonda, txerritxoa lixatuko dugu geroago pintura zuriz margotzeko. Beltz koloretako paperekin itsulapikoa dekoratuko dugu. Edonola ere, beste koloreekin margotzea posiblea izango litzateke.
Falta den azkeneko gauza dirua sartzea izango da, beraz, kuterra erabiliz, zulo bat egingo diogu botilari. Eta listo! Orain ez duzue inolako aitzakiarik ez aurrezteko.
Txerri itxura duen itsulapikoa

Hurrengora arte. Ondo izan!




sábado, 5 de noviembre de 2011

Zuhaitz usaintsua eta originala

Egunon eskulangileok!
Dakizuen bezala, gaurko sarreran eskulana ezagutzea tokatzen zaigu. Egingo dugun eskulan hau gainerakoekin konparatuta pixka bat konplikatuagoa da, baina ez pausoak zailak direlako, baizik eta prozesua zertxobait luzeagoa delako. Beraz, tira lehen-bailen hasiko gara denbora galdu gabe.

Gaur proposatzen dizuedan eskulana hau da: fruten azalekin zuhaitz apaingarri eta usaintsu bat egitea. Usaintsua dela esaten dut laranja edo mandarina azalekin egingo ditugulako eta fruta horiek usain gozoa dutelako. Gauza da, fruta asko erabiliko ditugula, beraz, egokia izango litzateke frutekin postre edo mandarinazko tarta bat egitea, bestela fruta asko alferrik galduko litzateke.
Polita ideia ezta? Eta gainera guztiz posiblea eta erreala. Baina pausuak ondo irakurri eta bete behar ditugu, batez ere denboraren kontua fruta labean lehortzean. Goazen ikustera:

Erabiliko ditugun materialak honako hauek dira:
      -          Loreontzi txiki bat
       -          Fruten azala ( Mandarinak edo laranjak)
-          Telgopor materialaren bi esfera
-          Adar txikiak
-          Soka
-          Kuterra
-          Kola
-          Goroldioa
Bete beharreko pausoak honako hauek dira
- Lehenik eta behin telegopor materialaren esfera loreontziaren barruan sartuko dugu sobran dagoena kuterrarekin moztuz. Ondoren kalean nahiz gure etxeko lorategian,  tamaina berbera baina lodiera ezberdina dituzten hiru adar aurkituko ditugu eta hirurak sokarekin lotuz.
-  Telgopor materialari zulo bat egingo diogu adarrak sartzeko eta behar izanez gero kola pixka bat erabiliko dugu. Geroxeago, hasiera batean moztuta zegoen telgopor esfera loreontziari itsatsiko dugu eta egun bat lehortzen utziko dugu.
- Telgopor esfera sikatzen den bitartean, fruten azalak lehortzeari ekingo diogu. Horretarako, mandarina edo laranja frutak moztuko ditugu. ( ataletan moztu behar da, horrela petalo itxura izango dute). Azala bakarrik geratu behar da, beraz, ore eta pulpa guztia kenduko diegu atal bakoitzari. Ondoren, labean lehortzen jarriko ditugu, baina KONTUZ, labea gutxika kontrolatu behar dugu eta tenperaturaren aldetik nahiko baxu egon behar da. 5 minuturo labea zabaldu eta lehortuak dauden atalak ateratzen joango gara. Prozesu hau bi ordu iraungo du gutxi gora behera.
- Fruta azalak guztiz lehortuak ditugunean, bigarren esfera hartuko dugu eta bertan kokatzen joango gara, banan- banan eta kontu handiarekin. Behar izanez gero kola pixka bat erabiliko dugu. Horrela esfera guztia estali egingo da.
- Azkenik, lorontzian goroldio apur bat ipiniko dugu, lorontzian dagoen telgopor materiala ezkutatzeko. Eta buala!

Fruten azalekin egindako zuhaitz originala

Gustatu zaizue ezta? Gainera apaintzeaz gain ere, usan gozo bat usten du etxe osoan zehar.
Hurrengora arte lagunok eta saiatu eskulan hau egiten, merezi du eta!


miércoles, 2 de noviembre de 2011

Graffitiak

Kaixo eskulangileok!
Ziur nago pasaden egunean zapata zahar batekin egindako lorontziarekin harrituta geratu zinetela. Seguru aski eskulana ikusi arte ez zenuten sinetsi lorontzi bat egitea posible zenik. Baina behin baino gehiagotan esan dizuedan bezala, imajinazio pixkatxo bat soilik ez da behar. Tira, gaurkoari ekingo diogu. Sarrera honetan kultura pixka bat tokatzen da, baina gaur ekartzen dizuedan artea oso ezaguna da eta aldi beran oso gai gatazkatsua da. Jakin nahi al duzue zertan ari naizen? Segi irakurtzen.

Graffiti hitzak, baimenik gabe hiri altzarietan margotuak izaten diren pintadak dira, eraikinen hormetan, plazetan, “skate” pistetan eta abar. Hitza italieratik dator eta berez honako hau esan nahi dio: Horma batean harraskatu edo urratu egiten den marka eta inskripzioa da. Horrenbestez,  graffiti askoren mezua edo esanahia politikoa eta soziala izaten da eta hip hop kulturak dituen oinarrizko elementuetatiko bat da. 60. Hamarkadan New Yorken sortu zen mugimendua dela diote batzuk eta aldiz beste batzuk Filadelfian sortutako mugimendu urbanoa dela.
Edonola ere, graffiti hitzak, inperio erromatarrean garaitik hormetan mantentzen diren pintadei deritze.Erromatarren artean oso ohikoa zen hormetan edota zutabeetan pintadak egitea, eta latinez idatzita hainbat aurkitu dira, maitasun aitortzeak, kontsigna politikoak…

Beraz, hau informazio honekin badakigu graffitiak orain dela urte asko agertu zirela eta batzuk oso famatuak bihurtu ziren: Hona hemen bi kasu:
.1888.urtean Londresen, hilketa bat egon zen “Jack el destripador”-rri leporatu ziotena eta inguruan zegoen horma batean odolez idatzita pintada bat aurkitu zuten hau esanez: “The Juwes are not the men that will be blamed for nothing”.  Pintada horri esker hilketak ebatzi ahal zirela argudiatu zuten.
Beste kasu batean, ipar Amerikako tropak Tunezen sartu zirenean, bigarren mundu gerraren garaian, honako pintada hau aurkitu zuten: “Kilroy was here” , (Kirloy hemen egon da). Pintada hau eta gero “Kilroy” hitzak graffiti hitzaren sinonimoa bihurtu zen eta gaur egun leku askotan aurki ditzakegu.

Errotulkiak eta aerosolak ezinbesteko materialak dira, baina horietaz gain marka usteko, mota askotako materialak erabili dituzte, harriak, klarionak, belak, azidoa… Hasiera batean artistak erabiltzen zituzten materialak
Hiru graffiti estilo edo genero daudela azpimarratzen dute: Art Graffiti, slogans, latrinalia.
.Art graffitia, 70 eta 80 hamarkadetan Hip hop musikarekin zerikusia dute. Genero honetan lan egiten dutenak “idazle” moduan izendatzen dira eta haien izenak irudikatzen dituzte modu eta estilo ezberdinak erabiliz.
.Slogans, graffiti publiko bezala ezagutzen dena, guztioi arduratzen gaituen gaiak irudikatuta agertzen dira eta haien iritzia modu natural batean transmititu nahi dute.
.Latrinalia, graffiti pribatu bezala agertzen dena, komunetan egiten diren pintadak dira, ispiluetan, ateetan, hormetan… Askotan hitz solteak agertzen dira, baina beste askotan maitasun aitortzeak edota hausnarketa pertsonalak ere irudikatzen dituzte.

Laburbilduz, graffitiak arte bezala kontsidera daitekeela uste dut, pasaden sarrerako body painting bezala, espresatzeko beste modu bat dela kontsideratu behar da. Askotan metroan nagoen heinean graffitiak begiratzen ditut eta benetan guztiz landuak eta ikaragarriak dira. Edonola ere,  askotan leku publikoetan baimena gabe pintatzeak jokaldi maltzur bat dela pentsatzen dute askok, eta askotan egia da. Inori ez zaio gustatzen bere etxeko horman edo fatxadan pintada handi bat aurkitzea, hori egia da. Horregatik, graffitientzako zuzendutako horma handi batzuk ipintzea herri guztietan ideia ona izango litzateke. Horrela graffiteroak espresatzeko aukera izango lukete eta aldi berean besteon leku publikoak errespetatuko lituzkete.

Bueno eta orain graffiti batzuekin uzten zaituztet.
Duende bat irudikatua

Kolore asko dituen graffitia


Hurrengora arte lagunok! Txintxoak izan!

lunes, 31 de octubre de 2011

Lorontzi originala

Egunon lagunok!

Gustatu zitzaizuen aurreko sarreran aurkeztu nizuen teknika izugarri hori ezta? Ikaragarria da pintura batzuekin espresatu al dena! Zoritxarrez ,teknika hori oraindik ez dago guztiz onartua, askok ez dute begi onez ikusten gorputz biluzi bat erakustearen ideia.
Hau utzita, gure gaurko lanari ekingo diogu. Sarrera honetan ideia oso erakargarria eta originala ekartzen dut eta gainera egiteko oso erraza dena. Zurezko eskalapoi zahar bat loreontzi original eta moderno batean bihurtuko dugu. Sinestezina ezta?  Jarrai nazazue.

Eskulan hau egiteko zailena dena zurezko eskalapoi bat aurkitzea izango da. Baina tira, hau aurkitu ondoren eskulana eginda dago.

Erabiliko dugun materiala honako hau izango da:

       -        Zurezko eskalapoi bat
-          Lixa
-          Pintura
-          Uretan disolbatzen ez den pintura
-          Hormari eusteko kako bat
Hona hemen pauso sinple batzuk:
Eskalapoia zaharra denez lixatu egin beharko dugu, beraz lixa erabiliz, eskalapoiaren inperfekzio guztiak ezabatuko ditugu. Geroxeago, lixak utzitako hautsa kentzeko zapi bat erabiliko dugu.
Ondoren, eskalapoiaren barruko aldea (loreen urarekin kontaktuan egongo den aldea) uretan disolbatzen ez den pintura batekin estaltzea komenigarria izango da, bestela egun gutxitan pintura desagertuko da. Geroxeago, kanpoko aldea margotuko dugu, horretarako gustuko dugun kolore bat aukeratuko dugu, (ni neu kolore bizi bat aukeratuko nuke). Aukeraketa hau egin aurretik, gure lorontzia etxe barruan edo kanpokoan kokatuko den erabaki beharko da, kanpoak koka izatekotan, urarekin disolbatzen ez den pintura batekin margotu behar dugulako.

Pintura lehortu ostean, gure lorontziaren gainazala berriz ere lixatuko dugu, akabera atsegin eta leun bat lortzeko, baina horrek pintura desagertzea ekarriko du, horregatik, beste pintura kapa bat ematea beharrezkoa izango da. Guztiz lehortuta egotean, lorontziaren atzealdean kako bat ipiniko dugu eta edozein tokian kokatzeko prest egongo da. Falta den azkeneko gauza loreak dira, beraz, joan zaitez lore polit batzuk erostera!

Posiblea ez zela uste zenuten ezta? Ba ez, egia dela frogatu duzue, beraz, zapata bat izanez gero, dudarik ez izan, lorontzi bat egin esazue!
Zapata batekin egindako lorontzia
Hurrengora arte eskulangileok!